Doorbuffelen?!
Even een korte vraag: ben jij dagelijks aan het doorbuffelen, ofwel: behoor jij tot de ‘pezers’ in de tandheelkunde? Deze typering zegt veel over jouw risico op ‘opbranden’ ofwel een burn-out. De pezer maakt lange dagen, werkt keihard, is zeer actief, laat niets aan anderen over en ervaart de praktijk als het allerbelangrijkste in zijn leven. Herkenbaar?
‘Met mij niks mis, hoge werklast hoort er nu eenmaal bij,’ zal de harde werker opmerken. En dat klopt: een hoge werklast is op zichzelf nog geen probleem. Je kunt het zelfs als een uitdaging zien: kijk eens wat ik in die praktijk allemaal voor elkaar krijg!
Er ontstaat echter een probleem als jouw uitdagingen en prikkels niet meer in balans zijn met rust en routine. Dat risico ligt in de tandheelkunde duidelijk op de loer: de tijdsdruk is hoog, het werk is fysiek belastend en van jouw concentratie wordt het opperste gevergd. Patiënten kunnen voor extra spanning zorgen: door onredelijke eisen te stellen, nonchalant met jouw tijd om te gaan, hun mondhygiëne niet de wenselijke prioriteit te geven of door slecht te betalen. Daar kan zelfs de beste sprinter zijn tanden op stukbijten.
Het regelvermogen speelt hierbij een belangrijke rol, dat wil zeggen de vraag of de praktijk als geheel (of de teamleden afzonderlijk) de pieken in de werkbelasting – met bijbehorende spanning - kunnen opvangen.
Lukt dat niet, dan kan een pezer ongemerkt steeds meer gaan lijken op een ‘walger’: de professional die zó’n hekel aan zijn beroep gekregen heeft, dat hij nalatig en apathisch ten opzichte van zijn werk is komen te staan. Liever vandaag dan morgen de tent sluiten. En waar kan jij als ‘gecrashte perfectionist’ nog energie uit putten, als het geïdealiseerde beeld van jouw beroep een desillusie blijkt te zijn?
Redenen genoegd dus om mentale uitputting en complete desinteresse te voorkomen. Hoe? Ik geef je 3 praktische tips.
Het motto van dit verhaal? Voorkom dat jij een burn-out krijgt en behoud je enthousiasme over jouw baan. Keep the fire burning!