Ken jij je grens?

Doorbuffelen?!

Even een korte vraag: bent u dagelijks aan het doorbuffelen, ofwel: behoort u tot de ‘pezers’ in de tandheelkunde? Het is een typering (*) van karaktereigenschappen die iets zegt over uw risico op ‘opbranden’ ofwel burn-out. De pezer maakt lange dagen, werkt keihard, is zeer actief, laat niets aan anderen over en ervaart de praktijk als het allerbelangrijkste in zijn leven (al dan niet door pecunia getriggerd). Herkenbaar?

‘Met mij niks mis, hoge werklast hoort er nu eenmaal bij,’ zal de harde werker onder u opmerken. En dat klopt: een hoge werklast is op zichzelf nog geen probleem. U kunt het zelfs als een uitdaging zien: kijk eens wat ik in die praktijk allemaal voor elkaar krijg!

Er ontstaat echter een probleem als uw uitdagingen en prikkels niet meer in balans zijn met rust en routine. Dat risico ligt in de tandheelkunde duidelijk op de loer: de tijdsdruk is hoog, het werk is fysiek belastend en van uw concentratie wordt het opperste gevergd. Patiënten kunnen voor extra spanning zorgen: door onredelijke eisen te stellen, nonchalant met uw tijd om te gaan, hun mondhygiëne niet de wenselijke prioriteit te geven of door slecht te betalen. Daar kan zelfs de beste sprinter zijn tanden op stukbijten.

Het regelvermogen speelt hierbij een belangrijke rol, dat wil zeggen de vraag of de praktijk als geheel (of de teamleden afzonderlijk) de pieken in de werkbelasting – met bijbehorende spanning - kunnen opvangen.

Lukt dat niet, dan kan een pezer ongemerkt steeds meer gaan lijken op een ‘walger’: de professional die zó’n hekel aan zijn beroep gekregen heeft, dat hij nalatig en apathisch ten opzichte van zijn werk is komen te staan. Liever vandaag dan morgen de tent sluiten. En waar kunt u als ‘gecrashte perfectionist’ nog energie uit putten, als het geïdealiseerde beeld van uw beroep een desillusie blijkt te zijn?

Redenen genoegd dus om mentale uitputting en complete desinteresse te voorkomen. Hoe? Ik geef u drie praktisch toepasbare tips.

1. Zorg dat er per werkdag in de agenda ruimte overblijft om onvoorziene patiënten op te vangen. Twee keer een kwartiertje vóór de lunchpauze kan helpen om een al te grote uitloop van het programma te voorkomen. De winst die deze tijd oplevert, ook als deze niet wordt ingevuld? Een moment adempauze in het team én een positieve impuls voor uw imago: patiënten weten dat ze (in geval van nood) altijd snel terecht kunnen.
2. Doe waar u goed in bent en delegeer taken naar collega’s die daar beter in zijn (en waar u met een gerust hart op kunt vertrouwen). En ja, dat kan voor een pezer lastig zijn, maar waar een wil is, is een weg. Wij van DentalCens denken graag met u mee om uw team qua competenties zo veelzijdig mogelijk te krijgen.
3. Waak voor een te krappe bezetting, van een voortdurende druk op de ketel wordt niemand blij. Hoe loyaal uw teamleden ook zijn: aanhoudende stress is één van de belangrijkste redenen om het werkgeluk elders te zoeken. Een extra 0,5 fte kan al het verschil maken (en zal in veel praktijken niet echt voor onoverkomelijke budgettaire problemen zorgen). Lastig te vinden? Niet als u DentalCens inschakelt.

Het motto van dit verhaal? Voorkom dat u een ‘tredmolenloper’ wordt (tot aan het pensioen vastzittend in een uitzichtloze status quo, zonder inspiratie om hieraan te ontsnappen). Keep the fire burning!

(*) Inspiratie voor deze blog kwam o.a. uit het themadocument ‘Preventie van stress en burn-out in de mondzorgpraktijk’zie blog, door dr Ronald Gorter (Kennisplatform Ergonomie voor Mondzorg).

DentalCens kan je verder helpen om een burnout te verkomen en helpt graag bij alle personele vragen in jouw praktijk.

Neem vrijblijvend contact met ons op!